Met Claude3.5 bewerkt gedicht van Frank

Een Tuin vol Leven

Geen dahlia, geen fuchsia, maar wel een petunia,
En in de tuin staan trots twee rode gerania.
Een vlinderplant bloeit geurig, net om de hoek,
Door paars en zoet komt dagelijks een bij op bezoek.

‘t Is steeds maar één, waar blijft toch al de rest?
Heeft gif misschien hun levens wreed verpest?
Of houdt mijn trouwe bij ‘t geheim voor haar vriendinnen,
Dat in mijn tuin zo veel te proeven valt en te beminnen?

Voor slakken is de tuin een waar paradijs,
Al zijn ze niet mijn vrienden, ik ben ze niet onwijs.
Ik knip ze doormidden, zo leer ik hun getal,
Één wordt twee, twee wordt vier, maar acht is ‘t eindgetal.

Gehalveerd eten ze minder, dat is mijn slimme truc,
Zo blijft mijn tuin intact, dat is me een geluk.
Ik ben slechts een rijmelaar, geen dichter van faam,
Mijn verzen raken zelden, dat is geen blaam.

Maar met een goede prompt, wie weet misschien,
Kan AI dit werk verbeteren voor ieder om te zien.
In deze tuin vol leven, bloemen en getallen,
Hoop ik dat deze woorden u mogen bevallen.

 

Het origineel:

geen dahlia, geen fuchsia, gelukkig wel petunia
en in de tuin staan ook nog twee gerania
ook is er nog een vlinderplant, die staat net om de hoek
door al dat paars en zoets krijg ‘k elke dag een bijtje op bezoek

het is er steeds maar eentje, waar is toch de rest?
te vrezen valt dat te veel gif, ‘t voor anderen heeft verpest
of houdt mijn ene bijtje het voor vriendinnetjes geheim
dat je voor al dat lekkers in mijn tuin moet zijn?

voor slakken – met of zonder huis – is de tuin een waarlijk lustoord
al zijn het niet mijn vriendjes, toch pleeg ik heus geen moord
ik knip ze dwars doormidden, zo krijg ik er juist meer
dat rekenkundig lesje, is wat ik ze steeds leer
want één wordt twee, en twee wordt vier, acht is wel de limiet
maar eten in mijn tuin doen halve slakken dan meer niet

ik ben alleen een rijmelaar, ik noem me geen poëet
met simpele gedichtjes weet ik niemand echt te raken
maar met een goeie prompt van Kees, ik wacht het af, wie weet
zou artificial intelligence er nog wát van kunnen maken

Tja, wat moet je hier nou over zeggen?

In ieder geval dat AI nog niet in staat is om een gedicht daadwerkelijk van grotere schoonheid te voorzien.

Hieronder de ‘chat’ tussen mij en Claude: